İnsanoğlu ilk çağlardan günümüze kadar her zaman gıdalarını saklamak, muhafaza etmek ve daha uzun ömürlü olması için farklı yöntemler denemiştir, mesela Roma imparatoru Neron hüküm sürdüğü dönemde odaların duvarlarına samandan izolasyon yaptırarak gıdaların daha uzun süre sıcaktan muhafaza etmeyi amaçlamıştır, yine aynı şekilde Çinliler kış aylarında göllerde oluşan buz kütlelerini kuyularda muhafaza ederek yazın bundan faydalanmış ve ürünleri muhafaza etmeye çalışmışlardır. İlk modern soğutma 1929 yılında Clarence Birdseye tarafından geliştirilerek adına flaş dondurma ismi verilmiş ve günümüze kadar geliştirilerek gelmiştir.
Hızlı dondurma yani diğer adı ile şoklama soğuk oda ile dondurma sistemi gıdalardaki nemi hızlı bir şekilde dondurarak küçük buz kristallerine çevirir. Bu kristallenmeler ne kadar hızlı olursa o kadar küçük olur ve gıdaların hücresel yapısının daha iyi korunmasını sağlamış olur.
Genel olarak paketlenmiş, doldurulmuş ve sızdırmazlık testlerinden geçmiş ürünlerin tüketiciye ulaştırılana kadar soğuk zinciri koruması hedeflenmiştir. Daha önceleri ambalajlardan çıkarılıp mikrodalga fırınlarda pişirilen ürünler artık günümüz teknolojisi ile üretilen ambalajlar sayesinde ambalajla beraber fırınlarda pişirilmektedir.
Günümüzde global pazar tahminleri 300 milyar doları bulan devasa bir sektör haline gelmiş dondurulmuş gıdalar meyve ve sebzeden et ve süt ürünlerine balık ve deniz ürünlerinden çorba ve patatese kadar geniş bir ürün yelpazesine sahiptir. Bu pazarda en büyük pay ise dondurulmuş hazır yemek olarak 100 milyar dolarla lider konuma gelmiştir.
Üreticiler böylesine büyük bir pazarda yer almak ve kalıcı olmak istiyorsa eğer üretimin en büyük yapı taşı ve aslında olmazsa olmazı olan endüstriyel soğutma sistemini ve şoklama soğuk odalarını iyi projelendirmeli ve her detayı düşünmeli aksi taktirde bu sektör ürünlerde yaşanabilecek en ufak hatayı kabul etmeyerek üreticileri piyasadan silmeye kadar götürebilir.
